Akaryakıt İstasyonlarında Mühürleme Sorunu Zirvede
Esadullah Aslan - SMMM - Konya
Bir önceki makalemde,
30.4.2021 tarih 31470 sayılı resmi gazetede 7318 sayılı kanunun 10. maddesiyle 5015 sayılı kanunun 20. maddesine eklenen (g) bendi 30.4.2021 tarih 31470 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiş olduğunu ve bu yasal düzenlemenin kanunun konuluşu kaynaklı olarak birçok haksız uygulamaların doğabileceğini açıklamıştım.
Bu makalemde ise olması arzu edilmeyenlerin olmaya başlandığı ve bazı akaryakıt istasyonlarının VUK nun 359. Maddesi kapsamnında VERGİ SUÇU RAPORLARININ Cumhuriyet Başsavcılıklarına intikal ettirildiğinin EPDK ya bildirilmesi üzerine 5015 sayılı kanunun 20/2-g maddesi kapsamında akaryakıt istasyonlarında Lisansa tabi faaliyetlerin MÜHÜRLENMESİ uygulamalarının BAŞLATILMIŞ olduğu gerçekliğinden hareketle.Bu uygulamaların maddi ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu kanun maddelerinin lafzı,ruhu ve konuluşundaki maksat üzerinden açıklamak istiyorum.
Şöyleki,
> Kanun koyucu VUK nun 359. Maddesinde SAHTE FATURANIN GERÇEK BİR MAL TESLİMİNE DAYALI OLMADAN DÜZENLENMİŞ BELGE OLDUĞUNU hükme bağlamış olup.
Özellikle AKARYAKIT sektöründe akaryakıt alım satımının hemen hemen tüm aşamalarının EPDK denetiminde olduğunun bilindiği bir hukuk ortamında, Diğer sektörlere rağmen akaryakıt sektöründe SAHTE fatura iddiasında bulunulmadan önce sahte addedilen faturadaki akaryakıtın gerçekten ALINMADIĞININ açık,net maddi ve hukuki geçerliliği haiz bilgi,belge ve delillere dayalı olarak ORTAYA KONULMASI MECBURİYETİ VARKEN.Son zamanlarda yapılan incelemelerde 5015 sayılı kanun kapsamında MÜHÜRLEMEYE muhatap olan şirketlerin.
Kendilerine akaryakıt satmış olan BAYİLERİN akaryakıt ALIŞ faturalarının SAHTE addedilmiş olması kaynaklı olarak BU BAYİLERİN ALIŞLARI SAHTE İSE SATIŞLARININDA SAHTE OLMASI GEREKTİĞİ gibi bir gerekçeden hareketle
En önemlisi,
Şirket hakkında DÜZENLENEN inceleme raporunda şirketin sahte addedilen faturalardaki akaryakıtları GERÇEKTEN ALDIĞI bu sebeplede şirket hakkında Kurumlar vergisi yönünden yapılacak bir işlemin olmadığının tespit ve rapor edilmiş olduğunun kesin ve tartışmasız olduğu bir hukuk ortamında.
Şirketin sahte addedilen faturalardaki akaryakıtları TESLİM ALMADIĞI satıcı şirketinde TESLİM ETMEDİĞİNİN somut olarak ortaya konulmadan sadece satıcı şirket hakkında düzenlenmiş Vergi Tekniği Raporundaki tespit ve açıklamalar yeterli görülerek şirket hakkında 3 kat Vergi ziyaı cezalı tarhiyat önermesinde bulunulmasından sonra bu uygulamanın doğal sonucu olarak da
Şirket yetkilileri hakkında VERGİ SUÇU raporu düzenlemek suretiyle Cumhuriyet Başsavcılığına SUÇ DUYURUSUNDA bulunulduğunun EPDK ya bildirilmesi üzerine kurum tarafından 5015 sayılı kanunun 20/2-g maddesi kapsamında şirkete ait akar yakıt istasyonunun MÜHÜRLENMESİ uygulamasının ÇOK AĞIR SONUÇLAR DOĞURDUĞU ORTADADIR.
> Mevcut uygulamaların 3065 sayılı kanunlada bağdaşır olmadığınıda aşağıdaki gibi açıklamak istiyorum.
Şöyle,
3065 sayılı kanunun 2. Maddesinde TESLİMİN BİR MAL ÜZERİNDEKİ TASARRUF HAKKININ KARŞI TARAFA DEVRİ OLDUĞU hükme bağlanmış olup.
Yukarıda açıklamış olduğum üzere bir faturanın SAHTE olduğu iddiasında bulunulmadan önce bu kanun maddesininde dikkate alınması gerektiği inancındayım.
Çünki,
Akaryakıt ALICISI konumundaki şirket inceleme elemanının SAHTE addetmiş olduğu faturalardaki AKARYAKITLARI GERÇEKTEN faturaları sahte addedilmiş olan SATICIDAN aldığını ve bedelinide BANKADAN ödediğini beyan ve ifade ettiği bir hukuk ortamında.
İnceleme elemanının faturaları SAHTE addedilmiş olan SATICI şirket nezdindede gerekli KARŞIT incelemeleri yaparak şirkete SATIŞLARININ gerçek bir MAL TESLİMİNE dayalı olup olmadığı ve tahsilatlarını BANKA ve finans kurumu aracılığıyla yapıp yapmamış olduğunu somutlaştırması gerekirken
İnceleme elemanının bu inceleme araştırma ve tespitleri yapmadan sadece SATICI şirket hakkında düzenlenmiş olan bir VERGİ TEKNİĞİ RAPORUNUN varlığına dayandırmak suretiyle.Şirketin sahte addedilen faturalarındaki malın gerçek bir TESLİME dayalı olmadığını kabul ederek şirketin KDV indirimlerinin reddi suretiyle tarhiyat önermesinde bulunmuş olması,şirket adına 3 kat vergi ziyaı cezası kesilmesi,şirket yetkilileri hakkında şirketin sahte fatura kullanma fiiline iştirak ettikleri gerekçesiyle SUÇ DUYURUSUNDA bulunulmuş olmasının EPDK ya bildirilmiş olmasınında tek başına EPDK tarafından MÜHÜRLEME işleminin maddi ve hukuki dayanaklı olduğunu göstermeye yeterli içerik ve yeterlilikte olamayacağı inancındayım.
Toparlamak gerekirse,
>Salt şirket yetkilileri hakkında düzenlenmiş olan VERGİ SUÇU RAPORUNUN Cumhuriyet Başsavcılığına intikal ettirilmiş olduğunun 5015 sayılı kanunun 20/2-g maddesi kapsamında EPDK ya duyurulmuş olması üzerine yukarıda açıklamış olduğum fiili ve hukuki gerçeklikler ortada olmasına rağmen KURUMUN sadece kanun maddesinin LAFZINA bağlı kalarak şirket hakkında MÜHÜRLEME işlemi tesis ettikten sonra.
> Şirkete akaryakıt satıp fatura düzenlemiş olan satıcı şirketin ALIŞ FATURALARI SAHTEYSE SATIŞ FATURALARIDA SAHTEDİR iddiasıyla şirket adına yapılan 3 kat vergi ziyaı cezalı tarhiyatların Vergi Mahkemesi nezdinde dava konusu yapılması durumunda ,SATICI hakkında düzenlenmiş olan VERGİ TEKNİĞİ RAPORUNDKİ tespit ve açıklamaların hiçbirisinin bu satıcının şirkete düzenlediği faturaların SAHTE OLDUĞUNU GÖSTERMEYE YETERLİ İÇERİK VE YETERLİLİKTE OLMADIĞI hükmüyle şirket adına yapılan cezalı tarhiyatın İPTALİNE karar verilmesi yanında.
Ayrıca
> Aynı gerekçelere dayalı olarak şirket yetkililerinin şirketin sahte fatura KULLANMA fiiline iştirak ettikleri gerekçesiyle düzenlenen VERGİ SUÇTU RAPORUNA dayalı olarak adli yargı yerlerinde yapılan yargılamalar neticesinde şirket yetkililerine atfedilmiş olan şirketin sahte fatura KULLANMA fiiline iştirak etmiş olduklarının maddi,manevi ve hukuki unsurlarıyla tamam olmadan SUÇ DUYURUSUNDA bulunulmuş olduğu gerekçesiyle BERAT kararı verilmesi durumunda.
>EPDK nın sadece 5015 sayılı kanunun 20/2-g maddesinin LAFZINA bağlı kalarak şirketin akaryakıt istasyonundaki lisansa tabi tüm faaliyetlerinin bu kararlardan önce durdurulmuş olduğunu dikkate aldığımızda Vergi Mahkemelerinde yargılamaların en erken 270 günde Adli yargıda da en erken 1 yıl içinde karara bağlandığını dikkate aldığımızda bu yargılama süreçlerinde istasyonları mühürlü kalan şirketlerin uğrayacakları hak kayıpları ,zararlar ve mağduriyetlerin nasıl karşılanacağı konusunda ise uygulamanın henüz yeni olması sebebiyle hiçbir açıklık yoktur.
Bu sebeple
Akaryakıt sektöründeki yoğun incelemelerin olması ne kadar doğal ise bu incelemeler kapsamında 3 kat ceza kesilip şirket yetkilileri hakkında Suç Duyurusunda bulunulmuş olduğunun EPDK ya bildirilmesi durumunda kurumun başkaca hiçbir sorgulama yapmadan Mühürleme işlemlerini tesis etmesi uygulamalarının tekrar gözden geçirilmesi gerektiği inancındayım.